1- A imaxe corresponde o val do Rift.
2- As duras pracas crébanse cos choques e así producen novos continentes ou as veces poden chegar a formar arquipélagos volcánicos mentres que existen pracas brandas que son aquelas que son aquelas que aumentan o espesor e ao xuntarse poden chegar a deformarse.
3- Non entendo ben a pregunta.
1. O artigo fai referencia ao único lugar do planeta onde pode observarse un continente quebrando en terra firme. Localiza na Internet algunha imaxe dese feito que se comenta.
2. Os científicos seguen hoxe en día debatendo acerca da natureza das placas tectónicas. Explica brevemente, ao fío dos exemplos que sinalan, a que poden referirse ao consideralas duras ou brandas.
No caso de seren duras, as placas actúan como materiais ríxidos que ao colisionaren parten en anacos producindo fracturas na terra. Se son brandas forman unha masa de terra deformable e derivan en grandes sistemas montañosos.
3. Tamén fai mención a certos feitos que na actualidade seguen sen explicar a teoría da tectónica de placas. Achega unha reflexión acerca desa realidade, en relación xon límites da ciencia e coa súa evolución dinámica.
Está claro que unha teoría con erros nos se pode considerar irrefutable, polo tanto, ou está incompleta ou é incorrecta. O seu estudo debe basarse nas hipóteses máis apropiadas para levar a cabo un experimento que permita a súa afirmación ou negación. En ocasións estes experimentos non se poden realizar por falta de medios, nestas situacións debe de ampliarse o estudo das hipóteses e a busca de datos relacionados ata dar coa maneira de comprobalas.
1.
Esta descomunal se produce porque en el valle del Rift de Etiopía se juntan dos gigantescas placas litosféricas, la Africana y la Arábiga, que ahora se están separando. El tiempo estimado para que este proceso cambie realmente el aspecto de África se mide en millones de años, pero de forma ocasional las tremendas presiones bajo el suelo provocan ya episodios catastróficos.
2.
Placas tectónicas blandas:
Movimiento de las placas litosféricas rígidas sobre la aenosfera blanda moviminetos que se deben a las corrientes de convección existentes en el manto.
Placas tectónicas duras:
Plataforma de relieve tubular, dispuesta horizontalmente.
3:
Teoria tectónica de placas.
Es una teoría geológica que explica la forma en que está estructurada la litosfera. La teoría da una explicación a las placas tectónicas que forman la superficie de la Tierra y a los desplazamientos que se observan entre ellas en su deslizamiento sobre el manto terrestre fluido, sus direcciones e interacciones. También explica la formación de las cadenas montañosas (orogénesis). Así mismo, da una explicación satisfactoria de por qué los terremotos y los volcanes se concentran en regiones concretas del planeta (como el cinturón de fuego del Pacífico) o de por qué las grandes fosas submarinas están junto a islas y continentes y no en el centro del océano.
Rflexión:
La teoría de la tectónica de placas fue forjada principalmente entre los años 50 y 60 y se le considera la gran teoría unificadora de las Ciencias de la Tierra, ya que explica una gran cantidad de observaciones geológicas y geofísicas de una manera coherente y elegante. A diferencia de otras ramas de las ciencias, su concepción no se le atribuye a una sola persona como es el caso de Isaac Newton o Charles Darwin. Fue producto de la colaboración internacional y del esfuerzo de talentosos geólogos (Tuzo Wilson, Walter Pitman), geofísicos (Harry Hammond Hess, Allan V. Cox) y sismólogos (Linn Sykes, Hiroo Kanamori, Maurice Ewing), que poco a poco fueron aportando información acerca de la estructura de los continentes, las cuencas oceánicas y el interior de la Tierra.
1. experimentando con estructuras semellantes á da terra como por exemplometeoritos.
2. saber, por exemplo, as densidades do material da terra pode facer cambiar a velocidade de rotación da terra.
3. perfílanse porque cada vez descúbrense cousas novas que cambian as anteriores ou simplemente complétanas, como non se sabe con antelación o que se vai a descubrir sempre parece definitivo.
4. pódes producir un arrefriamento da codia terrestre
1.
2.
-Considéranse duras cando os continentes parten en anacos nos choques entre placas tectónicas. Considéranse brandas cando os continentes aumentan de espesor ao xuntarse.
3.
Unha placa tectónia é un fragmento de litosfera que se desplaza como un bloque ríxido sen presenrar deformación interna sobre a astenosfera da Terra. A tectónica de placas é a teoría que explica a estructura e dinámica da superficie da Terra. Establece que a listosfera estña fragmentada nunha serie de placas que se desplazan sobre o manto terrestre. Esta teoría tamén describe o movemento das placas, as súas direccións e as interaccións. A litosfera terrestre está dividida en placas grande e en placas menores ou microplacas. Nos bordes das placas concéntranse actividades sísmicas, volcánicas e tectónicas. Isto da lugar a formación de grandes cadeas e concas.
A teoría da Tectónica de placas explicou finalmente que todos os fenómenos son manifestacións de procesos de liberación da calor da Terra adquirido durante a sua formación. Estos procesosfragmentan a litosfera en baldosas, fan que se separen, derívense e deformen a superficie terrestre.
TECTONICA DE PLACAS
EJERCICIO 1:
(EL VALLE DEL RIFT EN ETIOPIA Y DE AFRICA)
EJERCICIO 2:
EJERCICIO 3:
2· A primeira hipótese suxiere que os continentes partense en pedazos tras os choques das placas tectónicas.
A segunda hipótese di que as placas aumentan o seu grosor ao xuntarse.
3· A tectónica de placas é unha teoría científica que establece que a litosfera está fragmentada nunha serie de placas que se desprazan sobre o manto terrestre. As diferentes placas desplazanse sobre a superficie da terra, estas interaccionan provocando deformacions na codia e na litosfera.
Consideraríanse ao meu parecer placas duras aquelas que se creban cos choques para formar novos continentes ou arquipélagos volcánicos mentres que se considerarian placar brandas a aquelas que aumentan o espesor ao xuntarse e se deforman.
3- A teoría que cambiu a xeoloxía foi Teoría da deriva continental de Alfred Wegener formulada en 1912 baseando se nunha serie de probas de caracter xeográfico, paleontolóxico, xeolóxico e paleoclimático. Afirmaba pois que que no período Carbonífero os continentes estaban unidos formando un supercontinente Panxea e ao su arredor un grande océano Pantalasa. Nos tempos terciarios a Terra tiña un aspecto similar ao actual pero con importantes diferenzas como a separación da India da placa euroasiática. No Cuaternario os continentes tiñas o mesmo aspecto que na actualidade.
Esta teoría foi a base para a teoría vixente Teoría da tectónica de placas que afirma que a Terra está dividida en fragmentos denominados placas tectónicas que se desprazan ao longo da superficie terrestre movidas polo núcleo fundido da Terra formando modificacións ao longo da corteza terrestre.
COMENTARIO DE TEXTO
1_ Explica, buscando información ao respecto, como puideron investigar tal cousa os científicos.
Xiaodong Song e Paul G. Richards, sismólogos no Lamont-Doherty, levaron a cabo a investigacion sobre o núcleo interno da Terra. Descubriron que o núcleo vira máis rápido do que o fai a Terra, co mesmo eixo de rotación. Estudaron as ondas sísmicas de 38 terremotos que ocorreron entre 1967 e 1995 preto das Illas Sandwich do Sur no outro extremo do globo. Mediron a velocidade das ondas sísmicas que viaxaron rectas a través do núcleo interno e foron captadas por sismógrafos situados en Alaska e descubriron que as ondas chegaban 0.3 segundos máis pronto que as rexistradas nos anos 60.
A velocidade das ondas aumentara constantemente ao longo do período porque o “eixo rápido” do núcleo interno — o camiño máis rápido posible a través do núcleo interno — foi situándose correctamente de modo gradual, aliñándose co eixo rápido actual seguido polas ondas entre as Sandwich do Sur e Alaska, din os científicos. O cambio na velocidade das ondas mostra que o eixo rápido está en movemento relativo respecto da Terra, probando que o núcleo está virando máis rapidamente que a Terra, segundo din eles.
Como confirmación engadida, os científicos do Lamont-Doherty mediron os tempos de viaxe das ondas sísmicas de terremotos das Illas Kermadec, situadas preto de Nova Zelandia, que foron recibidas en Noruega. Estas ondas demasiado longas lentas para viaxar a través do núcleo interno nos 90 than they did in the 1980s porque o eixo rápido do nucleo interno moveuse afastándose da liña recta entre Kermadec e Norway durante este período de tempo.
Os doutores Song e Richards quedaron intrigados polos primeiros resultados obtidos dun modelo teórico que simulaba a dinamo que crea o campo magnético terrestre. O modelo, creado por Gary Glatzmaier do Os Alamos National Laboratory e Paul Roberts da University of California nos Angeles, suxería que a Terra e o seu núcleo interno viraban a diferente velocidade.
Para probar a teoría, os científicos do Lamont-Doherty identificaron un camiño aliñado estreitamente co eixo rápido do núcleo interno. Nun extremo había unha estación sísmica, no outro, unha rexión propensa aos terremotos que regularmente xera numerosas ondas sísmicas para ser estudadas. Eles compararon os tempos de chegada das ondas sísmicas que viaxaran a través do núcleo interno e os daquelas que pasaran a través do núcleo externo. A velocidade das últimas ondas permaneceu constante durante un lapso de tempo de 28 anos, pero aquelas que atravesaron o núcleo interno chegaban levemente pero regularmente máis pronto durante tres décadas.
2_ Que aplicacións cres que pode ter ese descubrimento?
O descubrimento permitirá avanzar no coñecemento planetario. Pode ser o inicio de novas investigacións para explicar o modelo observado de cambios no campo magnético terrestre, incluíndo o xeito en que o polo norte e o polo sur erraron” e investido a súa posición ao longo da historia do planeta. Pode permitir un novo coñecemento sobre as temperaturas no centro da Terra e sobre o fluxo da calor planetario que, á fin e ao cabo, impulsa os movementos das placas na superficie da Terra para crear montañas e oceanos, rompe os continentes e produce terremotos.
3_ Achega algunha reflexión ao feito de que en ciencia continuamente seguen perfilándose coñecementos que parecen sempre definitivos.
Os descubrimentos perfeccionanse xa que existe unha mellora da tecnoloxía que permite indagar máis a fondo. Os científicos teñen a mán máis medios para poder traballar. Ademáis o noso planeta e moi complexo.
4_ Imaxina algunha consecuencia que podería derivarse do arrefriamento do núcleo externo da Terra.
A orientación das brúxulas e das aves (migratorias) alteraríase.
1.Explica, busacando información ao respecto, como puideron investigar tal cousa os científicos. Facendo experimentos con estruturas semellantes á da Terra.
2.Que aplicaciónscres que pode ter este descubrimento? Saber que as distintas densidades do material da Terra pode facer que cambie a velocidade de rotación.
3.Achega alguna reflexión ao feito de que en ciencia continuamente seguen perfilándose coñecementos que parecen sempre defimitivos. Se se pode perfilar é porque os coñecementos que se coñecen e se cren definitivos, en realidade non o son, e polo tanto, podese modificar.
4.Imaxina alguna consecuencia que poderia derivarse do arrefiamento do núcleo da Terra. Se o núcleo se arrefría poderíase producir tamén un arrefriamento da codia terrestre e polo tanto un ha baixada de temperaturas.