Apéndice Vermiforme
O apéndice forma parte do intestino groso, concretamente do cego. O adxectivo vermiforme débese á forma de verme que posúe. Actualmente é un vestixio evolutivo sen función, aínda que se investiga se puidese ter algunha importancia inmunitaria, cousa pouco probable.
É un órgano que noutros mamíferos herbívoros chégase a desenvolver completamente, sendo de maior tamaño e tendo como función o almacén de celulosa para ser dixerida por bacterias. Isto indica o noso pasado herbívoro. Por suposto, esa función xa non a posuímos. Somos incapaces de dixerir a celulosa. De feito, a súa inxesta só está recomendada porque prevén o estreñimiento e o cancro de colón.
Como é un conduto pechado prodúcese frecuentemente a acumulación de feces por obstrución, infección por bacterias ou torsión do apéndice. De aí a coñecida apendicitis, que temos un 7% de probabilidades de sufrir e que pode complicarse ata peritonitis, infección do espazo abdominal, se o apéndice chega a perforarse. De momento non se coñecen casos de persoas que non posúan apéndice.
Ante a mínima sospeita de apendicitis, o apéndice extírpase. Se un cirurxián dixestivo comprobase ao abrir o abdome que en realidade o apéndice está ben, este extirparíase igual, aproveitando a operación. Isto explícase porque non serve absolutamente de nada e só podería provocar apendicitis nun futuro.
En palabras dun cirurxián dixestivo: “O apéndice é un órgano que só serve aos cirurxiáns para asegurarse o pan de cada día”.

Coxis
Trátase dun óso na punta inferior da columna vertebral. Forma parte do óso sacro e é de moi pequeno tamaño. Aínda que axuda á hora de amortecer caídas, sentar, manter o equilibrio e é sitio de inserción dalgúns músculos, non desempeña un papel importante e é susceptible a lesionarse por caídas. O coxis é un vestixio da cola que os embrións humanos posúen ata comezos da oitava semana.
Co logro bípedo dos nosos antepasados e a vida en terra firme en lugar das árbores, a cola foi cada vez máis innecesaria e foi desaparecendo co tempo. Xa non necesitamos o equilibrio extra que nos achegaba para desprazarnos de árbore en árbore. Aínda así, coñécense casos de nenos que nacen cunha cola rudimentaria, pero adoita quitarse por cirurxía ao pouco tempo.
Pódese extirpar o coxis por completo nalgúns casos de cancro ou dores fortes e non leva grandes problemas.

Repregamento semilunar da conjuntiva
É un engrosamiento da conjuntiva no ángulo interno do ollo, oculto en gran parte polas pálpebras. O interior do repregamento pode posuír unha lámina cartilaginosa e fibras musculares. Vestixios da membrana nictitante ou tamén chamado terceira pálpebra presente en animais inferiores. Ao pechalo, durante a inmersión, actúa como membrana protectora da córnea nos anfibios.
Crese que este repregamento está involucrado nalgunhas formas de ollos secos.

Carne de galiña
Cando se produce por situacións emocionais fortes, é un reflexo vestigial. Os músculos piloerectores provocan a erección do pelo. A súa función fai miles de anos era a de aparentar un maior tamaño para asustar aos inimigos. A carne de galiña só ten certa utilidade en situacións de frío para evitar a perda de calor pero a súa eficacia é practicamente nula. 
 

Tubérculo de Darwin
O tubérculo de Darwin é un engrosamiento do bordo da orella presente en moitos seres humanos, e interprétase como un vestixio da punta da orella moi común en mamíferos.

Tedes a continuación un enlace para obter máis información se quedástedes con curiosidade:

http://es.wikipedia.org/wiki/Teor%C3%ADa_de_la_evoluci%C3%B3n

E aora preguntovos:  Cómo seremos no futuro? Esta pregunta teríamos que reflexionala e meditala. 1 biko a tod@s.