PCR
A reacción en cadea da polimerasa, coñecida como PCR (en inglés, Polymerase Chain Reaction) é unha técnica de bioloxía molecular descrita en 1986 por Kary Mullis. O seu obxectivo e pbter un gran número de copias dun fragmento de ADN particular, partindo dun mínimo, sen necesidade dunha transferencia previa a células vivas.
Aplícase, sobre todo, na mediciña forense e esta técnica ampliou o poder da investiganción do ADN, reemplazando outras xa existentes.
A PCR básase na actividade da encima ADN polimerasa, que en presenza de cebadores e nucleótido trifosfato é capaz de amplificar o segmento de ADN que seleccionemos. O primeiro paso consiste en sintetizar os oligonucleótidos con secuencias complementarias ás que flanquena a secuencia que queremos amplificar.Isto conséguese facilmente cunha máquina sintetizadora de ADN. Estos oligonucleótidos adoitan ter arredor de 20 pb (pares de bases) de lonxitude e actuarán de cebadores para a polimerasa. O mecanismo en sí da reacción consta de tres ciclos:
1. O ADN que se vai a amplificar, desnaturalízase mediante quentamento para separar a súas cadeas complementarias. Normalmente o ADN diana ten unha lonxitude de 100 a 5000 pb.
2. Engándense os cebadores en exceso a medida que se fai descender a temperatur,a de forma que estes poidan formar enlaces de hidróxeno ó aparearse coas secuencias complementarias para as que os deseñamos. O exceso é necesario para asegurarnos de que as cadeas de ADN se asociarán cos cebadores no canto de facelo entre si.
3. Finalmente, engándense á mezcla nucleótidos trifosfato e en derradeira posición a ADN polimerase. Esta alongará os cebadores e sintetizará copias das secuencias que seleccionamos. Para obter mellor rendimento, hoxe en día só se usan polimerasas que poidan traballar a temperaturas moi altas, e así evítase o ter que repoñer a encima a cada ciclo.
Para obter outra información sobre Reacción en cadea polimerasa pincha aquí.
Tags: ADN, bioloxía molecular, PCR